,,Już sama czysta myśl jest zaczątkiem słowa prawdy, a ono początkiem wypełniającego się czynu, o ile to zgodne z Wolą Bożą'' – Norbert Sylwester Izydor Polak
O, jak przedziwna łaskawość Twej dobroci dla nas!
O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna.
O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa!
Czy rzeczywiście nie będzie potrzebny Bóg? Grzech i przebaczenie zanikły, ale pojawiło się coś innego: mechanizm samousprawiedliwienia. Człowiek odczuwa winę, zawsze, również dzisiaj. Ale nie może żyć z winą. Jeśli nie istnieje przebaczenie, które przezwycięża winę, to trzeba je usunąć w inny sposób, czyli w ogóle zaprzeczając jej istnieniu.
Pozwólmy, aby na nowo oświeciło nas Boże światło i na podstawie tego światła nauczyli się rozumienia Pisma Świętego w jego wielkości i jego pełni.
Stabat Mater dolorósa
Iuxta Crucem lacrimósa,
Dum pendébat Fílius.
Warto bardzo dokładnie przeanalizować dzisiejszą Ewangelię. Pozwoli to uniknąć jej powierzchownego rozumienia jako pouczenia na temat skromności.
Bóg narzuca każdemu zbawienie i pragnie go dla każdego. Tylko dzięki Bożej łasce możemy je osiągnąć. I owo poznania staje się filarem naszej wiary – jest podstawą całej egzystencji chrześcijańskiej.
Boże! Choć Cię nie pojmuję,
jednak nad wszystko miłuję,
nad wszystko, co jest stworzone,
boś Ty dobro nieskończone.
Były niewiasty, które w żywotach swoich nosiły Apostołów, mężów nieporównywanych z innymi, pełnych ducha słowa Bożego i męstwa.
Rzekł Jezus do faryzeuszów: «Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz życie swoje daje za owce swoje.
Gdy rozważałem dzisiejsze słowo, na myśl przyszła mi scena spotkania Jezusa z cudzołożnicą. Chrystus bowiem wtedy pokazał swoją wyższość nad faryzeuszami, nad grzechem.
